۱۳۹۱ شهریور ۲, پنجشنبه

مزمور سی وپنچم

مزمور سی و پنجم آیات بیست و دوم تا بیست و پنجم: "ای خداوند از همه چیز آگاهی. پس ساکت نباش و از من دور مباش. خداوند به دادم برس و از حق من دفاع کن. خدایا، خداوندا، بر طبق عدالت خود، در مورد من داوری کن و نگذار دشمنانم به من بخندند. نگذار در دل خود بگویند که ما به آرزوی خود رسیدیم. او را شکست دادیم."داود پادشاه به سوی خدا فریاد برآورد و از او خواست که وقتی در معرض افترای ناحق قرار می گیرد، از او دفاع کند. اگر به ناحق به شما افترا می زنند، واکنش طبیعی شما شاید انتقام یا دفاع مفصل از تمام کارهای تان باشد. از خدا بخواهید که خودش از شما دفاع کند. او شما را تبرئه خواهد کرد. برقراری عدالت را به خدا واگذارید.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر